Witamina K jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Jakie funkcje w nim pełni? Które z produktów spożywczych zawierają największe jej ilości?
Witamina K jest grupą organicznych związków chemicznych. Naturalne występuje ona w dwóch postaciach. Jedną z nich jest witamina K1. Ma ona postać żółtej cieczy syntezowanej przez rośliny, która rozpuszcza się w tłuszczach i jest odporna na działanie temperatury. Witamina ta jest dostarczana organizmowi wraz z produktami pochodzenia roślinnego.
Drugą postacią witaminy K jest witamina K2. Produkowana jest przez drobnoustroje i rozpuszcza się w tłuszczach. Tym, co ją wyróżnia, jest niemalże 100% przyswajalność. Dodatkowo możemy mieć do czynienia z syntetycznymi pochodnymi witaminy K, takimi jak chociażby witamina K3, która rozpuszcza się w wodzie oraz charakteryzuje się wysoką przyswajalnością.
Najwięcej witaminy K zawierają produkty pochodzenia roślinnego, a w szczególności zielone warzywa cechujące się wysoką zawartością chlorofilu. Do najcenniejszych jej źródeł zaliczają się: brokuły, szpinak, jarmuż, brukselka, sałata lodowa, sałata rzymska, roszponka, rukola, szparagi, seler naciowy, natka pietruszki, botwinka, bób, ogórki, cukinia, szczaw oraz groszek.
Witamina K uczestniczy w odbywającym się w wątrobie procesie syntezy osoczowych czynników krzepnięcia krwi i białka. Dodatkowo, witamina K wspomaga pracę układu sercowo-naczyniowego. Pełni funkcję przeciwkrwotoczną, wzmacniając ściany naczyń krwionośnych i zapobiegając ich pękaniu oraz zwapnieniu.
Witamina K odgrywa również istotną rolę, jeżeli chodzi o utrzymanie równowagi gospodarki wapniowej. Pomaga ona w wychwytywaniu wapnia przez układ szkieletowy, partycypując w tworzeniu się tkanki kostnej. To jednak nie wszystko. Witamina K wykazuje właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgrzybicze i antybakteryjne.
Opublikowany przez Stojedynka Olsztyn Wtorek, 17 listopada 2020
Niedobór witaminy K jest dolegliwością, z którą rzadko mamy do czynienia w przypadku osób dorosłych. Związane jest to z tym, że znaczna część zapotrzebowania na nią jest pokrywana przez syntezowaną przez mikroflowę jelitową witaminę K2, a reszta – dostarczana wraz z pożywieniem pod postacią witaminy K1.
Niedobory witaminy K występują w przebiegu chorób wątroby i jelit, takich jak niedrożność dróg żółciowych podczas przyjmowania leków przeciwzakrzepowych oraz przeciwdrgawkowych, przy długotrwałej antybiotykoterapii, w przypadku niedożywienia, zespołu złego wchłaniania, mukowiscydozy, cholestazy, celiakii i przewlekłego zapalenia trzustki.
Do najpopularniejszych objawów niedoboru witaminy K zalicza się: obfite miesiączki, krwawienie z układu pokarmowego i nosa, łatwe tworzenie się sińców, biegunki, długi czas krzepnięcia krwi, krwiomocz oraz podatność na infekcje bakteryjne. Przedłużający się niedobór witaminy K skutkować może niedokrwistością, osteoporozą, żółtaczką, uszkodzeniem wątroby, zwapnieniem naczyń krwionośnych oraz nieprawidłowym poziomem krzepliwości krwi.
Warto wspomnieć tutaj również o niedoborze witaminy K, z jakim mamy do czynienia u noworodków. Przypadłość ta jest związana z tym, że w ich jelitach brak jest wystarczającej ilości bakterii, które ją produkują. Skutkować może to chorobą krwotoczną noworodków. To groźna przypadłość, która objawia się zagrażającymi życiu dziecka krwotokami do narządów wewnętrznych. Profilaktyka obejmuje tu podawanie noworodkom tuż po narodzeniu 1 mg witaminy K drogą domięśniową.
Równie niebezpieczny dla zdrowia może być nadmiar witaminy K. Jego głównymi objawami są: bóle serca, uczucie gorąca, nadmierna potliwość, bóle wątroby, a w przypadku noworodków – żółtaczka oraz anemia hemolityczna.
